We laveren tussen de netten van de hangcultuurmosselen tot voor het strand van Ribeira en gooien ons anker uit voor nog een tussenstop. Een zalige avond met het mooie dorpje op de achtergrond. De laatste stad van Spanje, Vigo staat nu voor de volgende dag op ons programma. Ons plan is om daar twee nachten te blijven en de stad eventjes te bezoeken. Maar de prijs van die haven is zó exuberant hoog dat we besluiten het bezoek uit te stellen voor later… ‘s Morgens varen we dus door naar Portugal! Door de golven van een 2-2,5 meter worden we redelijk heen en weer gewiegd, maar we zeilen goed vooruit met snelheden tussen 6 en 8 knopen. Ter hoogte van het dorp Caminha zien we op de top van de berg de voormalige douanepost. De Spaanse vlag wordt gestreken en de Portugese gehesen. Terug een mijlpaal die we mogen afvinken van onze lijst. Joehoe! Nu zeggen we niet meer ‘gracias’ maar ‘obligado’ en niet ‘buen días’ maar ‘bom dia’. We begonnen het net onder de knie te hebben… Onze volgende haven, Viana do Castelo, is een van de mooiste steden in het noorden van Portugal. Deze stad speelde een belangrijke rol in de ontdekkingsreizen en later in de kabeljauwvangst. Vanaf de berg Monte de Santa Luzia zie je de bevoorrechte geografische ligging van de stad aan zee. Deze berg heeft zijn naam te danken aan de prachtige ‘Santa Luzia’-kerk (of is het omgekeerd). Een kabel-liftje van minstens 100 jaar oud, brengt ons naar boven en terug naar beneden. Een belevenis op zich… De navio Gil Eanes, het schip dat in een scheepswerf van Viana do Castelo werd gebouwd voor de kabeljauwvangst en later als ziekenhuisschip gebruikt werd om hulp te bieden aan de kabeljauwvissers op de ijskoude Noord-Atlantische zeeën, ligt hier als museumschip net naast ons voor anker als symbool van de traditionele scheepvaart en scheepsbouw van de stad. Het ‘Museu de Artes Decorativas’ is gehuisvest in een klein paleis uit de 18e eeuw, met op de voorgevel het familie-wapenschild. Het bezit een waardevolle collectie oud Portugees aardewerk uit de 18e en 19e eeuw, waaronder verschillende exemplaren afkomstig uit de beroemde porseleinfabriek van Viana do Castelo, herkenbaar aan de typische blauwe kleur. Het doet ons denken aan ‘Delft’. Nog tal van andere mooie gebouwen maken deze stad meer dan de moeite waard om te bezoeken. De havenmeester heeft ons een lekker zeevruchten-restaurant aanbevolen. De ‘Bota d’água’. Dat kunnen we niet voorbij laten gaan. En of het ons gesmaakt heeft!!
Morgen op naar Porto.
Comments