Na Albufeira is de kust, gezien vanop de boot, niet meer zo spectakulair. Uitgestrekte zandstranden, onderbroken door witte badsteden. Kilometers lang. Onze eerste stop is een ankerplaats nabij Ilha da Culatra. Dit eiland is ongeveer 6 km lang en 1 km breed. Het strand ligt in het natuurpark Parque Natural da Ria Formosa en is één van de "barrièrestranden" die de zee van de Ria Formosa scheiden. Het is een ideale omgeving voor iedereen die tot rust wil komen aan een kalme zee. We gaan dus met ons ‘Drummy’ naar het vissersdorpje Culatra om er aan een mooie wandeling te beginnen. Zo’n rommelig haventje hebben we nog nooit gezien. De vissersbootjes liggen er kris-kras door elkaar. In het dorpje zelf weet ik niet hoe de vissers hun eigen materiaal terug vinden, want het is er een chaos van netten, huiken en ander vismateriaal. Maar we wandelen verder tot de héle andere kant van het eiland (1km dus) op een houten looproute. Dit is de enige weg, want het eiland is natuurgebied en men mag er niet in. Het wordt dus een korte wandeling, een namiddag luieren op het strand en een duikje in de helderblauwe zee. Een fotootje van Ed aan het strand mag niet ontbreken, want onze kinderen zouden niet geloven dat papa aan het strand onder een parasolletje ligt 😁. Dit is dus onze laatste dag in Portugal, want de volgende dag brengt een leuke halve-wind ons naar de Guardiana-rivier nabij Ayamonte, die de grens tussen Portugal en Spanje vormt. We moeten eerst onder de brug van 18 meter. Natúúrlijk kunnen wij eronder met onze mast van 17 meter, maar het blijft toch spannend. We vinden een veilig plekje om onze anker te laten zakken. De nacht is pittig met een wind tot 24 knopen en een zeer sterke stroming. Maar ons anker houdt goed stand. ‘s Morgens varen we verder naar de haven Maragón, niet ver van Huelva. Onze koelkast en fruitmand is leeg, dus moeten we het stadje in om boodschappen te doen. Daar we mijn verjaardag nog niet gevierd hebben, laten we ons verleiden om een visrestaurantje binnen te gaan. Op het menu staat een risotto met kreeft. Met een lekker wijntje erbij moeten we niet verder kiezen. Heerlijk! In het koffietje achteraf, kunnen we weer een lepeltje in rechtzetten🤪.
Comments